انسان وقتی از چیزی لذت می برد به شادی هیجانی نیز می رسد. عوامل لذت آفرین می تواند مادی و غیر مادی باشد. در قرآن آمده است که خداوند شرابی طهور برای مومنان فراهم آورده که بدون آن که مست کند و عقل را زایل نماید، آنان را به لذتی وصف ناشدنی می رساند: وَأَنْهَارٌ مِنْ خَمْرٍ لَذَّةٍ لِلشَّارِبِینَ؛ و نهرهای از شراب در بهشت روان است که نوشندگان آن لذت می برند.(محمد، آیه 47) و در جایی دیگر می فرماید: بَیْضَاءَ لَذَّةٍ لِلشَّارِبِینَ. لَا فِیهَا غَوْلٌ وَلَا هُمْ عَنْهَا یُنْزَفُونَ ؛ [باده‏ اى] سخت‏ سپید که نوشندگان را لذتى [خاص] مى‏ دهد . نه در آن فساد عقل است و نه ایشان از آن به بدمستى [و فرسودگى] مى‏ افتند (صافات، آیات 46 و 47)

از اموری که شادی هیجانی را موجب می شود التذاذ شهوانی جنسی است. خداوند در دنیا و آخرت آن را مهم ترین محبوب شهوانی و لذت آفرین بشر دانسته است.(آل عمران، آیه 14؛ صافات، آیات 48 و 50 و آیات بسیار دیگر)

بسیاری از مشکلات مردم در جامعه امروز و دیروز به همین مساله بستگی داشته و دارد. انسان برای رسیدن به شادی و سرور نیازمند عواملی است. از جمله ابزارها و عوامل شادی آفرین، لذت جنسی است. تعادل در این زمینه از نظر قرآن موجب رهایی از اضطراب و رسیدن به ساحل سکونت و آرامش و موجبات جلب رحمت و مهر است.(روم، آیه 21)

اما همین عامل آرامش و سرور می تواند موجب اضطراب و تشویش و اختلال و در نهایت اختلاف در زندگی شود. بررسی ها نشان می دهد که از هر چهار مرد، یک نفر به اوج جنسی نمی رسد و لذتی از عمل جنسی نمی برد و همین موجب می شود تا برای ارضای شهوت مسیر دیگری را بپیماید. در این میان وضعیت زنان بدتر است؛ زیرا از هر چهار زن یک نفر تنها لذت جنسی را به طور کامل تجربه می کند؛ زیرا عامل لذت آفرین رفتار صحیح و درستی جنسی همسر است که به درستی انجام نمی گیرد. این گونه است که هر یک از دو طرف جنسی با مشکل رو به رو شده، و گرفتار اسراف و زیاده روی می شوند. این زیاده روی در رفتارهای جنسی تا جایی پیش می رود که شخص به هم جنس گرایی گرایش می یابد. خداوند می فرماید: إِنَّکُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجَالَ شَهْوَةً مِنْ دُونِ النِّسَاءِ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ مُسْرِفُونَ؛ شما از روى شهوت به جاى زنان با مردان درمى ‏آمیزید آرى شما گروهى تجاوزکارید.(اعراف، ایه 81) این گونه است که لواط در مردان و مساحقه در زنان رواج می یابد و هلاکت را برای جامعه به ارمغان می آورد. امام صادق(ع) می فرماید: لَعَنَ رَسُولُ اللَّهِ الْمُتَشَبّهِینَ مِنَ الرّجَالِ بِالنّسَاء وَ الْمُتَشَبّهَاتِ مِنَ النّسَاء بِالرّجَالِ قَالَ وَ هُمُ الْمُخَنَّثُونَ وَ الَّاتِی یَنْکِحُ بعْضُهُنَّ بَعْضاً وَ آًنَّمَا أَهْلَکَ اللَّهُ قَوْمَ لُوطً حِینَ عَمِلَ النّسَاء مِثْلَ مَا عَمِلَ الرّجَالُ یَأْتِی بَعْضُهُمْ بَعْضاً؛ پیامبر(ص) همانندسازان از مردان به زنان و زنان به مردان را معلون و دور از خدا و مغضوب دانسته است. امام صادق(ع) در ادامه فرموده است: و آنان مخنث و کسانی هستند که با هم جنس جمع می شوند؛ و جز این نیست که خداوند قوم لوط را هنگامی که زنان ایشان مانند مردان ایشان گرایش به هم جنس گرایی پیدا کرده اند، هلاک کرد. (احمد بن محمد بن خالد برقی، المحاسن، ج1، ص113.)

البته بسیاری از زنان گرفتار مساله «شغف» می شوند که مرحله بالاتر از شعف و سرخوشی است؛ زیرا مراودات با مردان دیگر، این بستر را برای ایشان فراهم می آورد که محبت را در جایی دیگر غیر از همسر گدایی کنند و آمد و شد و بگو و بخند با مردان ایشان را سرمست عشق و شهوتی می کند که زلیخا بدان گرفتار شد.(یوسف، آیه 30)